Dag 27 – zondag 30 april
Door: Martin
Blijf op de hoogte en volg Martin
30 April 2017 | China, Sjanghai
Toen in de Maglev gestapt en met 450km/h naar het centrum van Shanghai gereden. 450km/h is echt snel, het is alsof je in een vliegtuig zit maar niet opstijgt. Binnen tien minuten hebben we de 30km tussen luchthaven en stad afgelegd. Het is vandaag 30 april, vanaf vandaag hebben alle Chinezen een week vrij. Het komt er dus op neer dat er nu 1.000.000.000 Chinezen op reis gaan en dat is te merken.
De metro is afgeladen vol. Onze eerste stop is de Franse bakker waar we weer eens lekker gaan ontbijten. Goede koffie, een lekker croissantje en een beker Avocadoyoghurt na.
Toen we 27 dagen geleden in Shanghai waren zagen we vrijwel geen toeristen, dat is nu wel anders, de ene na de andere toerist zien we lopen.
We besluiten naar de Yu Gardens te gaan. Daar was het pas echt druk, je kon er over de hoofde lopen.
Het weer is prachtig en het is zo’n 30 graden. We lopen door naar de Bund en hebben daar een prachtig uitzicht over de skyline van Shanghai.
We gaan een hapje eten en gaan daarna in een koffiehuisje zitten wachten tot de zon ondergaat. Daarna gaan we terug naar de Bund om de skyline in het donker te bekijken. Het is er weer enorm druk en het kost even moeite om een plekje te vinden waar je mooie foto’s kunt maken.
Dan pakken we de metro en de Maglev terug naar de luchthaven, halen onze tassen op en checken in voor de vlucht naar Dubai. Er staat een idioot lange rij en het duurt meer dan een uur voor we aan de beurt zijn. Dan gaat m’n tas door de scanner en moet ik er even bij komen. Of ik de accu’s uit m’n tas wil halen. Maar er zitten geen accu’s in m’n tas zeg ik. Jawel, we kunnen ze zien zitten. Dus ik zeg laat maar zien dan en maak de tas open. Nou ze konden dus geen accu’s vinden, logisch want die zaten er ook niet in. Bleek dat ze twee stenen die ik meegenomen heb voor accu’s aan te zien. Daarmee was dat probleem ook weer opgelost. Dan moeten we door de douane heen. Voor ons staan twee Italianen en we zien dat je een formulier aan het invullen zijn. We vragen of wij dat ook moeten doen. Ja, volgens hun hebben we die bij het binnenkomen van het land gekregen en moeten die nu weer ingeleverd worden. Nou, die papieren hebben we niet meer, dus ik loop naar een vrouw die van de douane is en vraag naar die formuliertjes. Nou, dat mens sprak natuurlijk weer geen Engels, nee natuurlijk niet waarom zou iemand van de douane Engels spreken. Dan zie ik iemand staan die een stapel van de formuleren heeft en kunnen we ze eindelijk invullen. Tenslotte krijgen we een stempel in het paspoort en kunnen we door. Dan nog even door de beveiliging. Ik loop door het detectiepoortje en alle toeters en bellen gaan af. Er staat allen niemand, ja die staat verderop gezellig met iemand te kletsen en ziet of hoort niets. Dus ik loop gewoon door, lekkere beveiliging hier.
Precies op tijd vertrekken we om 0:05 en begint de tien uur durende reis naar Dubai. Ik val meteen in slaap en ben precies op tijd voor het ontbijt weer wakker. Een uur later staan we, het is 05:35, op de luchthaven van Dubai.