Dag 21 - maandag 24 apr 2017

Vandaag is het weer een reisdag. Vanmorgen om 8:30 moesten we op het busstation zijn om met de de bus terug naar Lanzhou te rijden. Het was fris vanmorgen, ongeveer +5C. Naarmate we dichter bij Lanzhou kwamen werd het warmer. Xiahe ligt op 3000m en Lanzhou op 1500m, dus dat scheelt. Toen we in Lanzhou uit de bus stapten brak het zweet ons uit. Het was er ruim 25C. Vanaf het busstation een taxi naar ons hotel genomen dat dicht bij het West station ligt waar we morgenochtend de trein pakken. In Lanzhou, 3.500.000 inwoners, komen vrijwel geen toeristen. Toen het hotel binnen liepen keken twee paar grote ogen ons geschrokken aan. Oh jee, buitenlanders, dat is eng. Ik zei dat we een reservering hadden en hun ogen werden nog groter. Toen begonnen ze Chinees tegen ons te praten. Oh, verstaan jullie dan geen Chinees?? Nee, niet echt. Na wat zoek werk in de computer vonden ze de reservering. Ze bleven maar Chinees tegen ons praten, dus ik sprak de hele tijd Nederlands tegen ze maar had net zo goed Arabisch tegen ze kunnen praten, begrijpen deden ze het toch niet. We kregen een keycard voor de kamer en een van de meisjes liep met ons mee naar boven. Na veel moeilijk gedoe ging de deur open en ze vertrok weer. Toen probeerde ik of ik de deur met de card open kon krijgen, nou dat lukte dus niet. Ik weer naar beneden en het proberen uit te leggen. Dat lukte dus niet. Een van die receptionistes zo ver gekregen dat ze weer mee naar boven ging en laten zien wat het probleem was. Toen gebruikte ze haar card en dat werkte wel. Dus ik zei 'doe ons dan ook zo'n card'. Nee, dat ging niet. Als we de kamer in wilden moesten we hun er maar bij halen. Prima, als ze dat zo willen doen we dat. Dus in de loop van de dag hebben we ze een paar keer laten opdraven maar dat vonden ze schijnbaar niet erg.
We zitten aan de rand van het centrum vlak bij het station, daar had ik het hotel op uitgezocht. We konden het station verderop zien liggen. Maar het is een splinternieuw station en in de omgeving zijn ze nog druk aan het werk. We konden zo geen weg vinden waarover we naar het station konden komen. Dat was weer lekker handig.
we besloten om het centrum in te lopen, dat was zo'n drie kilometer langs een drukke weg waar ze ook flink aan het bouwen zijn. We zijn hier weer echt een bezienswaardigheid. Veel mensen lachen en knikken naar ons anderen roepen dan weer 'Hello' en als we dan 'Hello' terug roepen vinden ze dat prachtig en beginnen ze allemaal te lachen. We hebben wat door een park aan de Gele rivier gelopen en wat vers fruit gegeten, annanas en watermeloen. Op de kaart zag ik dat er naast het station ook een busstation was. Dus om dit te testen hebben we de bus genomen die voor ons hotel stopt. En inderdaad die reed rechtstreeks naar dat busstation van waaruit we zo het station in kunnen lopen. Dat probleem was dus ook weer opgelost.
Toen we 's avonds weer in het hotel kwamen zaten er andere mensen achter de receptie, Engels spraken ook zij niet, maar ze begrepen het probleem met de card wel. Zij kwamen op het geniale idee om ons een andere, werkende, card te geven. Eindelijk was het probleem opgelost.