Dag 18 - 26 juni 2014 - Hanoi

Vanmorgen om 5 uur ging de wekker maar ik had totaal geen zin om op te staan. Toen de wekker maar op 7 uur gezet. Gaan ontbijten en m'n spullen boven gaan halen.
Om 8:30 kwam het busje om me naar het vliegveld te brengen. Het was inderdaad ook niet meer dan een vliegveld, kleine verkeerstoren en kleine terminal. Toen ik aankwam stond er niet een vliegtuig. Geen drukke luchthaven dus. Inchecken ging heel snel toen door de beveiling. Toen bleek dat ik een zakmes bij me had, oeps vergeten. In Nederland moet je 'm dan inleveren en ben je 'm kwijt. Maar niet in Vietnam. Nee ik mocht terug naar de incheckbalie en 'm daar inchecken. Zie je het al voor Je? Ik wil een zakmes inchecken. Ze stopten 'm netjes in een envelop en toen ging het mes op de transportband. Ik dacht die zie ik nooit meer terug. Op tijd kwam mijn vliegtuig binnen en al gauw mochten we instappen. We vertrokken 10 minuten te vroeg en kwamen een kwartier te vroeg aan. M'n rugzak lag op de band maar m'n mes niet, dat dacht ik al. Voor de zekerheid even gaan vragen bij lost and found, en zowaar lag de envelop daar al op me te wachten. Omdat we te vroeg waren stond de chauffeur nog niet op me te wachten maar hij kwam al snel. Ik was blij dat ik me heb laten ophalen want het vliegveld ligt 30km buiten Hanoi. Na 3 kwartier rijden waren we bij het hotel. ( http://www.camelcityhotel.com/ )
Via de receptie m'n treinkaartje naar Lao Cai voor overmorgen geregeld.
Toen een taxi genomen naar de camerawinkel om een nieuwe lens te komen. Maar het adres bleek niet te kloppen, dus toen maar weer terug naar het hotel. De receptie even laten bellen voor het juiste adres en toen achter op de brommer er naar toe. Helaas, die lens hadden ze niet. Onderweg had ik nog een winkel gezien dus hup daar naar toe, maar helaas, ook daar hadden ze 'm niet. Teleurgesteld weer achter op de brommer gestapt richting hotel. Nu kan ik geen mooie landschapsfoto's maken van de rijstterrassen in het noorden :-(
Opeens zie ik iets van Nikon in m'n ooghoek en meteen begin ik op de helm van de chauffeur te meppen, omdraaien!!!
Het bleek een service en repaircentre van Nikon te zijn, dat ze die hier hebben. Zij verkopen vast ook niets maar kunnen mij vast wel een adres geven.
Nee, verkopen doen ze inderdaad niet, maar ze willen het binnenwerk van de lens wel even vervangen door een nieuwe en dat voor slechts 1.800.000 Dong, nog geen 70 euro. En ik kan er op wachten. Ik had ook nog een probleempje met een sensor, daar kijken ze meteen ook even naar. Inderdaad, de sensor is kapot, ook meteen vervangen?? Ja zeker, voor 18 euro mag die ook vervangen worden. Meteen maken ze de camera helemaal schoon en na 3 kwartier sta ik weer buiten met een zogoed als nieuwe camera :-). Dat is nog eens service.
Vraag me af wat ik in Nederland hiervoor kwijt zou zijn geweest, ik denk minimaal het tienvoudige zo niet meer. En dan doen ze het zeker niet meteen. Ik ben in ieder geval weer helemaal blij. Terug naar het hotel gelopen en hopeloos verdwaald in de oude stad, na een tijdje stond ik opeens voor het hotel. Wat een doolhof is het hier zeg. Nu is het bijna donker en ik ga zo een hapje eten, hopelijk kan ik het hotel straks wel terug vinden, anders moet ik op een bankje in het park slapen...